Dag 1

Hoi allemaal! Inmiddels ben ik goed en wel aangekomen in Malawi en zit ik op een terrasje van een hotel in de stad Blantyre, waar ik goede wifi-verbinding heb en dus even iets op mijn gloednieuwe blog kan zetten!

De vliegreis
Om 18:35 vertrok mijn vliegtuig vanaf Schiphol. Deze zou via Frankfurt, Addis Abbaba (Ethiopie) naar Blantyre vliegen, een stad in het zuiden van Malawi, zo'n 50km van Thylo, de plaats waar ik mijn coschap zal lopen. De vlucht van Frankfurt naar Addis Abbaba zou zo'n 10 uur duren, dus ik was stomverbaasd toen na 2 uur vliegen in onverstaanbaar Engels iets werd omgeroepen over 'landing'. Toen ik bij mijn Duitse buurman vroeg wat er aan de hand was, zei hij dat we gingen landen in Milaan. Waarom? Hij haalde zijn schouders op en nam een slok van zijn tweede biertje. Nadat het vliegtuig zeker een uur op de grond stilstond, werd iets omgeroepen over 'technical problems'. Dat beloofde veel goeds: mijn overstap in Addis Abbaba was een krappe 2 uur.
Bij aankomst in Ethiopie ging ik toch maar even informeren bij de stewardess. De tussenstop in Milaan was gepland, maar door technische problemen waren we later vertrokken. We waren nu 3 uur te laat aangekomen. “Maar dan mis ik mijn overstap!”. “Maybe they wait for you”. Jaja... Nadat ik had geinformeerd bij iemand die eruit zag als een medewerker van het vliegveld, werd ik in een bus gezet die tussen alle vliegtuigen door sjeesde naar de andere kant van het vliegveld en me afzette bij een halfvol vliegtuig. “Blantyre?” vroeg ik. “Yes, yes, Lilongwe and Blantyre”. Dat zal wel kloppen dan. 5 uur later en na nog een tussenstop te hebben gemaakt, stond ik op het vliegveld van Blantyre. Inmiddels was het 14:00 de volgende dag.

Aankomst in Malawi
Bij aankomst liep ik achter de menigte aan naar binnen. De man die ik mijn paspoort en vaccinatieboekje moest laten zien, vroeg “Gide?”. Pardon? “Are you Gide? Your girlfriend is waiting for you outside!”. Mooi, Yentl was ook goed en wel aangekomen. Nu alleen mijn koffer nog. Zou die zijn overstap wel hebben gehaald? Blijkbaar niet, dus ik moest hulp vragen aan een medewerker. Met hulp van wat hand- en voetwerk (het accent is even wennen) was dat ook geregeld en kon ik naar buiten. Fijn om Yentl weer te zien. Zij was hier nu ruim 2 weken en weet al aardig hoe alles werkt.

Het ziekenhuis
Met 2 minibusjes waren we 3 uur later in Thyolo, alwaar we als coassistenten een slaapplek op het ziekenhuisterrein hebben. Dit is een gebouwtje met een keukentje en 3 slaapkamers van zo'n 20m2. Er is een klein elektrisch fornuis, een oventje en (handig) een waterkoker. We zijn nu met 3 coassistenten, maar Sarah gaat volgende week alweer naar huis en wordt opgevolgd door een nieuwe co. Het ziekenhuis is vrij groot, met afdelingen voor kinderen, mannen, vrouwen, zwangeren, een tuberculose-afdeling, en een outpatient clinic (polikliniek). De afdelingen zitten elk in aparte gebouwtjes en zijn verbonden met overdekte gangen. Hier zitten overdag heel veel mensen te wachten op zorg. Er werken zo'n 50 mensen in het ziekenhuis, onderverdeeld in doctors, clinical officers en medical assistants. Daarnaast zijn er interns, nurses en medewerkers van Radiology, Laboratory en de Farmacy. Bij elkaar een vrij grote organisatie dus!

En nu?
Over 1,5 week begint mijn coschap, dus ik heb nog even de tijd om te wennen. Vandaag zijn we met de taxi (8 euro voor 3 personen) naar Blantyre gegaan om voor een dag een hotelkamer te huren. Daarna hebben we nieuw kleding voor een paar dagen gekocht en zijn we een nieuw visum voor Yentl gaan regelen (degene die je bij aankomst krijgt is voor 1 maand). Toen Yentl in de rij stond om te betalen werd ze gebeld door het vliegveld: mijn koffer was aangekomen! Die hebben we meteen opgehaald en inmiddel zijn we met alle spullen terug in het hotel. Morgen gaan we naar Lake Malawi, waar we tot dinsdag zullen verblijven. Ik houd u op de hoogte en foto's volgen nog!